Ben

Vandaag stond in het teken van de Ben Lomond, een berg van 1795 meter. En we spraken vanochtend met Ben(jamin). Al weer een zeer extraverte Fransman, die werkzaam is bij het Nederlandse bankbedrijf BINCK (nooit van gehoord). Vanmorgen een laat vertrek uit Wanaka om 8.30 uur. De drivers van de Magic Bus waren tot nu toe bovengemiddeld, maar er zijn uitzonderingen. Vanaf gisteren hadden we te maken met een jongen die door zijn ouders ‘zeep’ is genoemd. En popy soapie was weinig flexibel, niet-servicegericht en op het botte af. Maar nog steeds een grote uitzondering.
Soap bracht ons in hoog tempo naar zijn geliefde wieg van het bungy-jumpen, nl. de brug over de Kawarau. De originele A.J. Hackettbungy. Harry heeft nog een filmpje geschoten van de Britse Mitch, die hem via het geheugenkaartje heeft overgenomen. Hij was er erg blij mee. Helaas vonden wij het te duur :).
Hierna een stop in alweer een historisch goudplaatsje Arrowtown, een echte toeristenval. Misschien wat hard geoordeeld. De Nieuw-Zeelandse historie is tenslotte nog erg kort.

Om 13.00 uur konden we in de nieuwe hostel van Nomad’s in Queenstown onze prachtige kamer met balkon betrekken. Het goede nieuws is dat we hier 4 nachten blijven. Weer buiten al snel de goede sportzaak gevonden voor de inschrijving van de hardloopwedstrijd op zaterdag. Degene bij wie we ons konden inschrijven voelde zich al snel erg verantwoordelijk voor deze twee buitenlanders (overseas) en zal vanavond een lift naar de start bij Moonlightlake regelen zodat we morgenmiddag om 16.00 uur definitief kunnen inschrijven. Een spannend traject, met voor ons 10 km. met zeker 20 doorsteken van riviertjes en beekjes. Natte voeten dus. Voor de liefhebbers zie: http://www.activeqt.co.nz/events/shotover-moonlight/

Hierna hebben we de Gondola (kabelbaan) genomen om ruim 400 m te overbruggen en zijn om 15.00 uur de wandeling richting de Ben Lomond begonnen. Al weer een prachtig traject met adembenemende uitzichten op Queenstown en het Wakatipumeer. Het mooiste kwam toen we een stukje over het zadel liepen richting het sheepstation. Hier zouden we met de aanvankelijk geboekte SNP-wandelreis belanden voor een overnachting. Via deze accommodatie ook de verwijzing naar de shotoverrun gevonden. Alweer een schitterende en pittige wandeling. We zijn tot 1290 meter gekomen en hadden te weinig tijd voor de top.

In Wanaka zijn we er gisteren achtergekomen dat er ook welvarende Nieuw-Zeelanders bestaan en waar ze wonen. In fraaie, grote huizen met veel ruimte en groen en met grootse uitzichten. Gisteren hebben we dan eindelijk ook de beruchte (de enige verstoring in het paradijs) sandflies ontdekt. Ik dacht dat ze alleen in het zand (stranden) zouden voorkomen en wist niet dat ze zich vermomd hadden als bananenvliegjes. Het is minder erg dan midges en muskieten, maar de jeuk houdt lang aan.

Voor morgen hebben we nog weer een spectaculaire trip geboekt, de Dart River Safari. Een combinatie van een tocht naar Glenorchy met een 4-wheeldrive, een natuurwandeling en een uitgebreide jetboattocht over de rivier de Dart. Tip van Anja en Frits, die de jetboat hebben genomen op de Shotoverrivier. Al met al een trip van ruim 6 uur.
Morgenavond gaan we ons bezig houden met de planning van het vervolg van onze reis. Noem het het post-MagicBustijdperk. Dat we een versnelling lager gaan is zeker. Hoe? We zullen het zien.

Greetings Greet
NB Bedankt Gerard. Het komt me nu wel bekender voor.