La tempesta (tormenta) de Fitzroy
Door: Greet/Harry
Blijf op de hoogte en volg Greet Luursema en Harry Fransen
28 November 2010 | Argentinië, El Chaltén
Even tussendoor in een internetcafe in El Chalten. Wel met trage internetverbinding, dus meer wachten dan iets doen. Maar goed, ik ben nu door de beginschermen heen.
Gisteren in het nationale park Perito Moreno gemerkt, dat qua organisatie alles perfect geregeld is. Alles heel schoon en goed onderhouden en ook het werken met gidsen, etc. verloopt op rolletjes. Vandaag gemerkt dat ook het improviseren de Argentijnen perfect afgaat. De bus naar El Chalten kreeg te maken met een kapotte v-snaar. Wel pogingen van de chauffeur om dat te repareren, maar ook werden andere passerende bussen aangehouden. Wij dachten dat het ging om de vraag naar andere v-snaren, in werkelijkheid ging het om het regelen van alternatief vervoer voor de busreizigers. Dus met twee keer overstappen (soort bushopping) kwamen we nog redelijk op tijd in El Chalten aan. Onderweg nog wel een koffiestop gehad bij een leuk tentje met twee moderne gauchitos en dito honden. Helaas niet die waar Butch Cassidy en Sundance Kid hadden verbleven, maar zoals ik al eerder schreef: je kan natuurlijk ook niet alles hebben.
Vanuit het plaatsje op weg voor een wandeling richting het Fitzroymassief. Er stond toen al een zeer harde wind die zich door de kloof perste. Wel was het lekker zonnig en warm, dus echt zweten naar boven toe. Eenmaal op wat hoogte (800m) de broodjes van de bakker uit het dorp opgegeten. Ik had al op mijn outdoorhorloge gezien dat de luchtdruk schrikbarend snel terugliep; het begon al licht te regenen en even later kon dat licht ook wel worden weggelaten. In de keiharde wind de regenpakken aangedaan, nog even een blik op Fitzroy geworpen (leek als een soort Bommelstein tussen de mistflarden) en snel weer naar beneden.
Inmiddels ziet het er weer wat beter uit, dus hoogste tijd om de dames (José en Greet) weer eens op te zoeken die hun tijd wat verdoen met theedrinken. Wij mannen (Peter en ik) doen zoals altijd het zware werk door via het internet het contact met het thuisfront te onderhouden. Dat is met zo´n trage verbinding en ook de kracht die nodig is om toetsaanslagen te doen, bepaald geen kattenpis.
Ciao,
Harry
Gisteren in het nationale park Perito Moreno gemerkt, dat qua organisatie alles perfect geregeld is. Alles heel schoon en goed onderhouden en ook het werken met gidsen, etc. verloopt op rolletjes. Vandaag gemerkt dat ook het improviseren de Argentijnen perfect afgaat. De bus naar El Chalten kreeg te maken met een kapotte v-snaar. Wel pogingen van de chauffeur om dat te repareren, maar ook werden andere passerende bussen aangehouden. Wij dachten dat het ging om de vraag naar andere v-snaren, in werkelijkheid ging het om het regelen van alternatief vervoer voor de busreizigers. Dus met twee keer overstappen (soort bushopping) kwamen we nog redelijk op tijd in El Chalten aan. Onderweg nog wel een koffiestop gehad bij een leuk tentje met twee moderne gauchitos en dito honden. Helaas niet die waar Butch Cassidy en Sundance Kid hadden verbleven, maar zoals ik al eerder schreef: je kan natuurlijk ook niet alles hebben.
Vanuit het plaatsje op weg voor een wandeling richting het Fitzroymassief. Er stond toen al een zeer harde wind die zich door de kloof perste. Wel was het lekker zonnig en warm, dus echt zweten naar boven toe. Eenmaal op wat hoogte (800m) de broodjes van de bakker uit het dorp opgegeten. Ik had al op mijn outdoorhorloge gezien dat de luchtdruk schrikbarend snel terugliep; het begon al licht te regenen en even later kon dat licht ook wel worden weggelaten. In de keiharde wind de regenpakken aangedaan, nog even een blik op Fitzroy geworpen (leek als een soort Bommelstein tussen de mistflarden) en snel weer naar beneden.
Inmiddels ziet het er weer wat beter uit, dus hoogste tijd om de dames (José en Greet) weer eens op te zoeken die hun tijd wat verdoen met theedrinken. Wij mannen (Peter en ik) doen zoals altijd het zware werk door via het internet het contact met het thuisfront te onderhouden. Dat is met zo´n trage verbinding en ook de kracht die nodig is om toetsaanslagen te doen, bepaald geen kattenpis.
Ciao,
Harry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
