Foz

Na de busrit van Buenos Aires naar het Argentijse Iguazu de grens met Brasil overgestoken en dan kom je in Foz. Om 15.30u BR-tijd (1 uur later dan AR-tijd) op weg naar de watervallen. Eerst 4 groepsgenoten naar het helikopterveld gebracht en daarna het park in. Na weer een busrit kom je bij de eerste plek waar je zicht hebt op de watervallen. Wel al heel mooi, van diverse kanten stort het water zich – vaak via enkele plateaus naar beneden. Toch het gevoel, dat het allemaal niet zo spectaculair was als dat wij ons dat hadden voorgesteld, maar mooi bleef het.Er was ons al gegarandeerd, dat we een douche zouden krijgen en dat zou voor onze bezwete, stinkende lijven na de lange busrit bepaald geen luxe zijn. De douche begon met enkele fijne druppen, niet genoeg om er ook maar een beetje schoon van te worden.
Bij de keel van de duivel was dat wel anders! Op een plateau kwam het water met donderend geraas van echt alle kanten en ook stortte het met evenveel geraas naar alle kanten verder naar beneden. Een machtig schouwspel, overdonderend en inderdaad een flinke douche. Heel mooi was ook dat in het zonlicht een regenboog zichtbaar werd waarvan de uiteinden bij jezelf aan leken te komen.

We hebben trouwens geluk. Dit is niet de toptijd voor de waterval – die is in mei en juni op de piek van de regentijd – maar de afgelopen tijd heeft het veel geregend in de bergen en daardoor is de stand toch hoog. Per seconde gaat er nu zo’n 4.000 m3 water naar beneden; ietsje meer dan de pakweg 165 m3 die er bij ons thuis maar dan in een heel jaar doorheen gaat! Morgen gaan we weer naar de watervallen, maar dan gaan we ze bekijken vanaf de Argentijnse kant (weer de grens over), inclusief bootreis met gegarandeerde douche.

Eigenlijk krijgen we verder nauwelijks iets mee van Brazilië, behalve dat we er slapen. Hier bij de grens spreekt iedereen ook Spaans. Eergisteren kwamen we uit Ushuaia om 15.00 uur aan op het gerenoveerde vliegveld. Een uurtje later in ons inmiddels vertrouwde Hotel Zentra op de vertrouwde kamer 10. Tegen de 30 graden in Buenos Aires. In 4 uur van de winter naar de zomer. Nog even rondgesjouwd en lekker biertje met pancho (hot dog) gehad. Laat gegeten in een ons al bekend groot Argentijns restaurant (geen toerist gezien) vlakbij de op de Callao.

Gisterochtend al om 9 uur op pad bij meer dan 30 graden. Eerst naar San Telmo gelopen en koffie gedronken in karakteristiek café bij het plein. Bij Artepampa houten paard (volkskunst uit noordwesten) als verjaardagscadeutje van mijn ouders gekocht. Met de metro naar de tweede begraafplaats van BA, la Cacharita. Zeer ruim van opzet met straten met autoverkeer. Het beeld van Gardel was al weer voorzien van twee sigaretten. De man die ze had aangestoken, rookte niet eens.
Lange wandeling naar Palermo-Soho gemaakt. Luxe en lekker geluncht op patio. Verderop in de botanische tuin gekeken en langs de Santa Fe teruggelopen naar hotel. Zeker 16 km benenwagen.

Nog even over de Argentijnse V. Het is beslist niets wat op een b lijkt. Het is volver en geen bolber en veinteseis.

Vergeef ons verder de bedelbrieven die zonder ons medeweten worden verstuurd door Waarben jij nu? Minpuntje voor deze site. Snel wegklikken.

Saludos Greet en Harry