OP WALVISJACHT

De 200 mm in het verhaal van gisteren was de hoeveelheid die normaal in een jaar, maar gisteren in 1 dag viel. Niet dat we er veel last van gehad hebben, want de pinguïns hebben we in een ´sunny and dry spell´kunnen bezoeken en die 200mm vielen toen wij gisteren in de bus zaten. Bij het uitstappen in Puerto Madryn scheen de zon volop en was een mooie regenboog te zien. De straten hadden het moeilijk om de kleine zondvloed te verwerken, alleen is dat een heel ander verhaal. Het enige nare daarvan wat wij vandaag zagen was een omgeslagen (geslipte?)toeristenbus; voor zover bekend zonder gewonden of dergelijke.

Vandaag om half acht op pad naar het schiereiland Valdes met als belangrijkste doel de heel bijzondere fauna hiervan te zien. Dat is zeker gelukt! Het eiland lag in de prehistorie onder het water van de Atlantische Oceaan. Het is daardoor altijd een zout stuk land gebleven. Alle zoetwater moet vanaf het vasteland worden aangevoerd. Ondanks de zoute omstandigheden is er toch een redelijke begroeing ontstaan en naast schapen en paarden - de meer gedomesticeerde diersoorten - leven er onder andere de mara ofwel de Patagonische haas, de guanaco die we ook gisteren al zagen en de nandoe, een kleine struisvogel. De nandoe man zorgt voor het kroost en we hebben er eentje gezien met zeker 9 kuikens. Ook weer de ons bekende Magelhaespinguïn gezien, nu tegen de achtergrond van een prachtig groene Atlantische Oceaan. Het weer was trouwens veel beter dan gisteren, lekker zonnig met ongeveer 24 graden C en zoals altijd veel wind. Aan de oostkant van het schiereiland wachtte een nieuw hoogtepunt: tegen dezelfde achtergrond van de groene oceean lag een grote kudde zeeolifanten. Alleen de vrouwtjes en de jonge mannetjes - de volwassen mannetjes zijn nu in zee waar zij tot 1.500 meter diep duiken en daarbij tot 2 uur onder kunnen blijven. De zeeolifanten zijn op land in een staat van absolute rust; zij eten dan in het geheel niet en qua beweging doen zij niet meer dan het hoogstnoodzakelijke. Een enkele keer schuifelen ze een meter vooruit, gapen zeer ongegeneerd (voor wie zouden zij zich ook generen?) en ploffen dan weer neer. De zeeolifanten via een paar wandelpaden van afstand (niet erbij komen, want ze zijn nogal agressief) van alle kanten bekeken. ´s Middags op pad voor het absolute hoogtepunt: DE WALVISJACHT! In een zodiacboot de baai in en na ongeveer 10 minuten kwamen ze in beeld: de Balenas, ofwel de WALVISSEN. Eerst nog op afstand maar uiteindelijk ook vlak naast de boot doken ze op, spoten water door hun spuitgaten en soms, heel soms, doken ze onder waarbij de staart majestueus boven het water uitkwam. De ´jacht´ bestond uit het zoveel mogelijk digitale plaatjes schieten van de staarten die boven het water uitstaken. Zeker 1,5 uur op zee geweest en werkelijk het meest fascinerende schouwspel van het zeeleven gezien. Tot slot nog even langs een losliggende zeeleeuw gevaren. Alsof hij voor de act was ingehuurd. Hij ging er goed voor zitten, sloeg een vin achteloos op zijn rug en voerde een act op als in de beste circussen ter wereld. Helaas leverde het geheel geen groot applaus op, maar iedereen genoot!

Nu weer terug in La Posada in Puerto Madryn. Gisteren dus om 8 uur op pad, vandaag om 7.30 uur en morgen worden wij geacht om al om 7 uur in de bus te zitten op weg naar San Julian, 800 km naar het zuiden (en 2 graden kouder). Verwachting voor de vertrektijd vrijdag: nog vroeger!

Net de reacties van vandaag gelezen. Fokke, wil je Jeroen (zodra dat mogelijk is) heel hartelijk feliciteren met de geboorte van hun prachtige zoon met die leuke naam! We sturen een kaart naar het werkadres, maar die is wel even onderweg.

Adios Harry & Greet